In de rubriek Markelose Families is de familie Nijland – Elsen toegevoegd.
De naam Nijland komt in (het oosten van) Nederland bijzonder veel voor (in 1947 3540 personen en in 2007 5052). Een andere grotere Markelose tak Nijland heeft de roots liggen op erve Nijland op de Langstraat.
De oorsprong van deze Elsense tak liggen op de erven Groot Bijsterman en Kleine Bijsterman of Nijland; deze zijn beide echter gelegen op Rijssens grondgebied nabij de samenkomende grenzen van Rijssen, Elsen en Wierden (Enter)
Oudst gevonden voorvader is Hendrik Bijsterman die boert op (Groot) Bijsterman; echter zijn nazaten noemen zich ook Nijland.
Zijn kleindochter Berendina Nijland verhuist naar het nabij gelegen Klein Bijsterman bij haar huwelijk in 1747 met Rijssenaar Jan Lenfers. Deze Jan is de eigenlijk stamvader in rechte lijn van de meeste huidige Elsense Nijland’s, want zijn nazaten gaan zich ook Nijland noemen.
Onder generatie IV.3 vinden we Gradus die zich situatie 1825 weer Bijsterman noemt en ook in Elsen woonde
De uitslag van de Rabo ClubSupport is bekend. Stichting Heemkunde Markelo heeft een bedrag van € 286,45 beschikbaar gesteld gekregen voor de aanschaf van een nieuwe computer. We willen namens het bestuur van de Stichting Heemkunde Markelo de Rabobank Noord en West Twente bedanken voor deze sponsoractie. Uiteraard willen we ook iedereen bedanken die op ons heeft gestemd.
Onderstaande personen genaamd Potman en Po(d)t hebben hun roots liggen en hun achternaam te danken aan de al lang verdwenen herberg de Oude of Kleine Pot, toen gelegen op de huidige splitsing Potdijk-Potkamp in Herike bij Markelo.
Situatie circa 1820; links het huidige Cafe de Pot
De Oude Pot zal ver voor 1600 al zijn gesticht; het huidige Cafe de Pot lijkt vooralsnog in de 17e eeuw te zijn ontstaan. Beide panden worden echter een paar eeuwen als cafe en herberg genoemd. De Oude Pot is in de 80-jarige oorlog (1568-1648) verwoest geweest. In 1682 zou een vrouw Stabbe eigenaar zijn van het pand en in 1752 een familie Sprakel uit Goor; in 1753 kopen pachters Jan Hofman en zijn vrouw Harmken Potman de herberg met enkele stukken grond voor f 550 van Sprakel. Het is tot 1823 bewoond geweest door nazaten Potman, want in dat jaar verkoopt het echtpaar Holstege-Potman de boerderij/herberg aan Wolter Stoelhorst.
De bewoners van de Pot hadden nog al wat (huwelijks-)relaties met Holten. Aldaar noemden zij zich Pot of Podt en de in Markelo blijvende nazaten gingen als Potman verder door het leven.
De laatste bewoner van de Oude Pot was vrijgezel Gerrit Jan Schreurs die in 1955 overleed. Kort daarna is de boerderij afgebroken.
Het aantal personen in Nederland met de namen Potman en Po(d)t is overigens zeer talrijk:
Van maandag 5 t/m dinsdag 27 september kun je weer stemmen op jouw favoriete club. Stichting Heemkunde Markelo doet ook weer mee. Kunnen wij op jouw stem rekenen?
Alle thans in Nederland wonende personen met de naam Koelers hebben hun roots liggen en hun naam te danken aan het aloude erve Koelert gelegen in de buurtschap Herike nabij Markelo.
Rond 1706 kwam hier de in Haaksbergen geboren Roelof Horsting wonen; hij trok eerst een paar jaar in op het oudershuis van zijn vrouw erve Alink in Stokkum. De eerste generaties noemden zich Kuilmans of Koelman(s).
Zijn kleinzoon Jan Koelers (*ca1734, zie onder generatie II.3) stichtte in 1765 een nieuw boerderijtje aan de Rijssenseweg (later Vastert geheten, thans tuincentrum Bloemendal). Zijn weduwe Geertjen Bruil hertrouwde in 1770 met buurtgenoot Garrit Plasman en zijn nakomelingen gingen zich ook Koelers noemen. Deze Garrit is de feitelijk stamvader van de huidige Koelers in mannelijke lijn.
Het oude erf Koelers is sinds 1772 (en tot op heden) bewoond door meerdere generaties Elkink.
Het aantal personen met de naam Koelers is de laatste decennia afgenomen: in 1947 waren het er 40 en in 2007 droegen 21 personen deze naam.
Veel personen met de naam Kranenberg, Klein Kranenberg, Kranenbarg, Weulen Kranenberg en Weulen Kranenbarg hebben hun roots liggen en hun naam te danken aan een paar oude erven (Klein) Kranenberg in Vorden. In Markelo vestigden zich drie verschillende takken uit Vorden en wel:
Tak A
Nazaten van Jan Onstenk op Klein Kranenberg en wel Gerrit Kranenberg (generatie III.1) die zich circa 1772 vestigde in Kerspel Goor. Gerrit noemde zich aanvankelijk Klein Kranenbarg (of -burg) maar dat werd uiteindelijk Kranenberg. Vele Kranenberg’s van deze tak waren spoorwegarbeider/beambte.
Tak B
Jan Kranenberg (generatie IV.5) die zich in 1850 vanuit Diepenheim vestigde op erve Hekhuis is Herike. Oudst gevonden voorvader in Vorden is Derck Cranenborg (zie vanaf blz 20).
Tak C
Willem Klein Kranenberg die in 1918 ging boeren op Philipsburg/Flipborg aan de Twikkelerweg; Hij kwam toen met zijn gezin van Ruurlo. Er is een verre familierelatie in de 17e eeuw met tak A.
erve Bolink bij Markeloverdwenen erve Bolink op de Elsener Borkeld
De families met de naam Bolink hebben hun roots liggen en hun naam te danken aan één van de drie onderstaande erven.
Tak A
In de buurtschap Achterhoek bij Markelo is een erve Bolink bekend vanaf 1381 waar het vermeld wordt in de registers en rekeningen van het bisdom Utrecht. Het was eerst beleend aan meerdere generaties van de families Thye en Van Reede. In 1671 komt het in bezit van het nabij gelegen huis Oldenhof. In 1816 kocht, bij een openbare verkoop, pachter Sanderman de boerderij wiens nazaten het nog steeds bewonen.
Tak B
Het tweede erve Bolink was gelegen op de Elsener Borkeld en tot 1811 behorende onder het richterambt Kedingen, daarna Markelo. Het wordt voor het eerst genoemd in het vuurstedenregister van 1675 waarbij vermeld is dat het is afgebrand. De Borkeld is oorspronkelijk een zanderig en onvruchtbaar gebied gelegen tussen Markelo, Holten en Rijssen waar nauwelijks bewoning voorkwam. Op het Markelose gedeelte waren Bolink, met het nabij gelegen erve Borkend, de enige twee oude boerderijen op de oorspronkelijke Elsener Borkeld. Achtereenvolgende eigenaren van het erf waren de families Boekholt en Putman, vanaf 1750 een Holtense familie Schuitert en in 1864 kwam het in bezit van een familie Stam van de Rijssener Borkeld. Bij een openbare verkoping in 1895 werd het gekocht door Teunis Aanstoot wiens nazaten het tot 1978 in bezit hadden. Na de fusie in 2001 tussen de gemeenten Rijssen en Holten is een gedeelte ten noorden van de snelweg A1 waar ook Bolink lag onder deze nieuwe gemeente toegedeeld. In 2005 is de boerderij afgebroken en vervangen door een landhuis.
Tak C
Het derde erve Bolink is gelegen aan de westzijde van Holten aan de toenmalig genaamde Holterdijk en het wordt in de rechterlijke archieven van Holten reeds in het begin der 17e eeuw genoemd. Begin 18e eeuw blijkt de boerderij eigendom te zijn van Odilia douairière gravin van Flodorf, vrouwe van Dorth; zij neemt namelijk in 1710 een hypotheek op het pand samen met een baron van Wassenaer Obdam, mogelijk een neef van haar. In 1759 kwam het echtpaar Derk Jan Dikkers-Margaretha Vincent op de boerderij wonen. Dikkers was toen ook de eigenaar van het pand en hij werd ook wel met de dubbele naam Dikkers Bolink vermeld.
Het is opvallend zoveel tweede en derde huwelijken voorkwamen in de families Bolink. Bijzonder veel Bolink’s waren als wever/fabrieksarbeider werkzaam in de textielindustrie van o.a. Nijverdal en in Twente. Ook werkten velen vanaf eind 19e eeuw als spoorwegarbeider-beambte. Enkele families emigreerden naar Canada en de USA. In 1947 kwam de naam Bolink 490 keer voor in Nederland en in 2007 waren er 640 personen met deze naam.
Opmerking: onderstaand vermelde drie genealogieën zijn na 1900 niet compleet.
De familie Lubbers hebben hun roots liggen en hun naam te danken aan het erve Lubbers gelegen aan de Stationsweg te Stokkum.
De boerderij lijkt gesticht te zijn in de 16e eeuw maar behoorde eerst niet tot de grootste boerderijen; het was altijd eigendom van de bewoners.
In april 1942 is de boerderij afgebrand (niet door oorlogshandelingen) en ernaast weer herbouwd.
De restanten na de brand
De sluitstenen van de oude boerderij zijn in het nieuwe pand wederom ingemetseld. Thans is het een woonboerderij
Jan Meenderink – HarMina Vinkers Jan Lubbers – Janna Meenderink Jan Hendrik Lubbers – EgberDina Meengs Jan Lubbers Maria Morsman – Hendrik Jan Lubbers
Begin 1800 vertrok een Derk Lubbers naar Geesteren en vele generaties waren daar timmerman. In Markelo lijkt de naam Lubbers te gaan uitsterven (althans met de roots op dit erve).
De naam Lubbers komt overigens veel voor in Nederland: in 1947 waren er 2619 personen met deze naam en in 2007 was dit aangegroeid tot 4296 personen.
De roots van de hieronder vermelde personen met de namen Lodeweges, Lodewegen, Lodewegens, Lodeweeg en Lodeweegs liggen in de Duitse plaats Gronau net over de grens bij Enschede.
De circa 1659 geboren Abraham (generatie III.1) vestigde zich rond 1682 te Markelo en wel op de boerderij die vanaf dat moment dan ook Abrahams werd genoemd; aldaar woonden vijf generaties Lodeweges. Het is het latere en oude café Het Wapen van Markelo. In 2003 is dit pand enkele tientallen meters naar links verplaatst.
Cafe het Wapen van Markelo
Zijn zoon Roelof (generatie IV.2) werd de stichter van het erve Roolfs welke tot 1910 recht tegenover het café stond aan de andere kant van de weg. Aldaar woonden vier generaties Lodeweges.
Erve Roolfs
In de tweede helft der 18e eeuw vestigde zich een tak Lodeweges en Lodewegens in Olst en in de 19e eeuw Lodeweges in Deventer en Amsterdam. Ook in Markelo en omstreken bleven er tot op heden velen wonen. Verder een tak Lodeweeg in Eibergen waaruit begin 1800 een tak Lodewegen in Achtkarspelen is ontsproten; vervolgens is er nog een tak Lodeweegs in Neede.
Rond 1725 vestigden zich in Meppel de broers Gerrit (generatie IV.9) en Engelbert Lodewegen (generatie IV.11) ook afkomstig uit Gronau; er was een familierelatie met de Markelose tak.
Vele generaties waren wever van beroep. Enkele families zijn geemigreerd naar de USA.
In Nederland woonden de volgende aantallen personen met een der bovengenoemde namen:
De oudste vermelding van het goed Bosinc is van 1427 in een document uit het archief van het Huis Almelo. Het lag ongeveer links van het staalbedrijf ten Brinke vooraan de Kemperweg in Elsen.
Linksonder Rietman wordt later Hutteman genoemd aan Plasdijk 1. In de 15e eeuw was een familie ten Tij de eigenaar van de boerderij, later een familie van Laer uit Haaksbergen. Vanaf de eerste helft der 17e eeuw behoorde het toe aan meerdere generaties van de familie van Rensen, die richters in Oldenzaal waren. In 1789 kocht pachter Harmen Boesink het erf voor f 2600.
Uit de trouwboeken blijkt dat vele 2e huwelijken voorkwamen door overlijden van een der partners. Vele Boesinks werden dan ook niet oud. De laatste bewoners waren t.g.v. een toendertijd heersende epidemie overleden: in december 1839 en januari 1840 overlijden 3 ongehuwde broers en een zuster Boesink. Zij waren dan ook de laatste bewoners van het erf en met hun overlijden stierf ook de Markelose naam Boesink uit. De boerderij is kort daarop afgebroken en de bij het erve behorende gronden zijn toen versnipperd en aangekocht door eigenaren van omliggende boerderijen. Een belangrijk deel kwam toen in het bezit van de familie Rotman op Kempers.
Ter gelegenheid van dit heuglijke feit hebben zij een boek uitgebracht dat vanaf 23 april bij Boekhandel Prins te koop is en bij het Infocentrum in Markelo voor € 17,50. Ook kan het boek via hun e-mailadres besteld worden: info@eungsschoppe.nl
Het is een bijzonder mooi boek geworden met veel informatie over het bewaarde erfgoed van Markelo, zoals merklappen, knipmutsen, klederdracht, maar ook over het immateriële erfgoed zoals dook roll’n en het goastok maken. Over het museum is nog nooit eerder een boek verschenen. Daarom is het bijzonder dat de cultuur van Markelo hierin is vastgelegd. Erfgoed zorgt voor ontmoeting van heden met het verleden, met en voor dorpsgenoten.
Stichting Heemkunde Markelo heeft medewerking verleend aan dit boek en kan het van harte bij u aanbevelen.
In de rubriek Markelose Families is de familie Odink / Ooink / Oo(i)nk op den Dijk toegevoegd.
Alle personen met een der bovenstaande namen hebben hun familienaam te danken aan en hun roots liggen op het aloude erve Oonk-Odink gelegen in de buurtschap Elsen bij Markelo.
Jan Oink (generatie VII.6) vestigt zich eind 18e eeuw op de boerderij genaamd “Op den Dijk” bij Rijssen en zijn nazaten noemen zich dan ook Oonk op den Dijk en Ooink op den Dijk.
Een andere familie komt via Diepenheim midden 19e eeuw terecht in Eibergen en zij noemen zich Ooink.
De boerderij, voor het eerst vermeld in 1381, was eeuwenlang een eigendom van het klooster Sibculo en Albergen. In 1797 koopt pachter Willem Odink het erve van de provincie Overijssel die eerder eigenaar was geworden. Thans is het een woonboerderij.
De namen Odink en Ooink komen overigens in den lande meer voor.
De volgende aantallen kwamen in Nederland voor in 1947 en in 2007:
In Markelo zijn van oudsher 3 verschillende boerderijen met de naam Schreurs. Onderstaande personen stammen van een dezer erven af. De familienaam Schreurs (Latijn: sartor of sartoris) is ontleend aan schreur of schroer, een oude benaming voor snijder of kleermaker.
Tak A
In het dorp was een erve Schreurs welke voor het eerst in 1601 genoemd wordt; het was gelegen op de huidige parkeerplaats achter Dirk van den Broek en tegenover erve de Wever (thans fietsenzaak). Het was altijd eigendom van de bewoners. Midden 17e eeuw woonde er een Barthold Schreurs; de boerderij werd vanaf toen meestal Bartels genoemd. Rond 1740 huwde er een Ebbekink bij in; de stamvader van alle huidige Ebbekink’s in Markelo. Rond 1840 heeft de nieuwe eigenaar Cornelis Nagel het geheel vervangen door er een weeffabriekje te bouwen. Vooralsnog lijken er na 1800 van deze boerderij geen nazaten met de naam Schreurs meer te zijn
Tak B
Dit erf lijkt gesticht te zijn in de 16e eeuw en stond toen nabij het huidige erve Leeftink aan de Brinkweg; de eerst bekende eigenaar was richter Rensen uit Oldenzaal die ook de eigenaar van Leeftink was. Rond 1740 is de boerderij verplaatst naar Petersweg 3 waar het thans als woonboerderij functioneert.
Het werd vanaf midden 18e eeuw ook wel Spekenbrink genoemd omdat er toen een Hendrik Spekenbrink bij inhuwde. De laatste Schreurs overleed er in 1883 nadat er in 1852 een Huisken bij in was getrouwd. Nazaten Schreurs kwamen later o.a. in Velp en Amsterdam terecht. In 1887 is het pand geheel herbouwd.
Tak C
In 1553 wordt er voor het eerst melding gemaakt van Schreurs in Elsen: een Gerrit Schroeder kreeg toestemming op een markevergadering (of holting) “om zijn woning erfelijk te behouden”. Mogelijk waren de eerste bewoners kleermaker, maar de Elsener Schreurs’en zijn vooral bekend geworden vanwege het feit dat vele families generaties lang, naast landbouwer, tevens timmerman en wagenmaker waren. In 1913 is de boerderij door brand geheel verwoest en herbouwd. In de 18e eeuw werd de naam Schreurs enkele keren via de vrouwelijke lijn doorgegeven. Een in 1756 introuwende Jan Geelink is de eigenlijke stamvader in mannelijke lijn. Nazaten Schreurs wonen er thans nog steeds ! Heden is het een melkveebedrijf gelegen aan Scholendijk 15. Het aantal nakomelingen Schreurs van deze boerderij is enorm en de meesten bleven Markelo en omgeving trouw.
In Nederland komt de naam veel voor: in 1947 hadden 3550 personen deze naam en in 2007 was dit aangegroeid tot 5101 personen.
Waar de oude, van Holten en Rijssen komende, heerwegen zich bundelden, om zo’n 200 mt verder weer uit elkaar te gaan in de richtingen Goor en Markelo, ligt in de buurtschap Elsen al sinds mensenheugenis een oude herberg de Kemper geheten. De oudste vermelding is van 1766. Naast een herberg dreef men indertijd ook een zaak in kruidenierswaren. In die dagen, toen welhaast iedere boerin voor het ontbijt nog een stapel pannekoeken bakte, had men er een behoorlijke omzet in pannekoekenmeel. Men haalde dit met een boerenwagen uit Deventer waarop aan de achterzijde het jaartal 1870 prijkte.
Blijkens een kadastrale kaart uit ca 1825 ligt Kempers dan overlangs aan de weg met de voorgevel naar het zuiden gekeerd. De steen bij de niendeur draagt het jaartal 1839 met de initialen E.K. (Egbert Kempers) en A.S. (Aaltjen Schreurs). In genoemd jaar zal de behuizing zodanig zijn verbouwd dat het woongedeelte werd verplaatst naar de noordzijde.
Blijkens een inscriptie in de haardstenen van het dwarshuis is dit gedeelte er aan gebouwd in 1848. In het laatste kwart van de 19e eeuw werd het erve bewoond door de weduwe J. Kempers-Scholten. In 1883 huwde haar enige dochter Aaltjen met opvolgend herbergier Hendrik Jan Rotman.
(In 1860 vestigde zich op de Weldammer boerderij Vaarhorst aan de Haaksbergerweg in Kerspel Goor een Hendrik Kempers komende van Borculo. Nazaten Kempers woonden er tot 1997. Van deze familie vestigde zich een Kempers in 1938 op erve de Krimp aan de Rietdijk. Echter de roots van deze familie ligt midden 18e eeuw op een erve Kempers in Neede).
De naam Kempers komt verspreid over Nederland veel voor; in 1947 1010 keer en in 2007 was dit aangegroeid tot 1546 personen.
Onderstaande personen zijn vernoemd naar het erve Kempers (thans herberg de Kemper). Er blijken echter twee verschillende families van deze boerderij af te stammen:
Tak A
Jan Voskes van de Holtense Borkeld vestigde zich hier in 1766 en zijn nakomelingen noemden zich Kempers. Mogelijk was hij ook de stichter van het huis. Rond 1790 worden er schulden gemaakt en wel zo veel dat geldschieter Zaagman uit Deventer het huis van de bewoners koopt. Nazaten Kempers bleven de regio Markelo trouw.
Tak B
In 1796 kwam Jan Hendrik ten Berfde als nieuwe eigenaar op deze boerderij en ook zijn nazaten noemden zich Kempers. Enkelen van hen trokken naar de textielindustrie in Twente.
In Markelo zijn van oudsher drie erven met de naam Wissink.
Tak A
De boerderij met die naam aan de Scholendijk in Elsen; de oudste vermelding is van 1475. Het was lang een bezit van het in de nabijheid gelegen en verdwenen huis Elsen. In 1827 kwam het in eigendom van de Berend Hendrik Klein Leetink welke directe nazaten het tot op heden nog steeds bewonen. Echter de vorige bewoners met de naam Wissink hebben toen niet meer voor nazaten Wissink gezorgd.
Erve Wissink in Elsen in 1952 en 2008
Tak B
Erve Wissink aan de Herikerweg in de buurtschap Herike. Het wordt voor het eerst genoemd in 1379 en achtereenvolgende eigenaren waren de families ten Thije, Brantlicht, van Reede, van Coeverden op Stoevelaar en vanaf 1751 van der Wijck op Stoevelaar. Rond 1830 kwam pachter Jan Wissink in het bezit van de boerderij.
De oudst bekende bewoners was het echtpaar Esken Senkeldam en Hilleken Warmelo die in 1714 als nieuwe pachters op het erve kwamen. Hun nazaten noemden zich Wissink.
Vele generaties Wissink van deze tak woonden later in Diepenheim.
Erve Wissink in Herike in 1935 en 2006
Tak C
De derde boerderij met de naam Wissink staat in de buurt Dijkerhoek bij Markelo. De eerste vermelding is van 1394 en de oudst bekende eigenaren waren de families van Laer, ter Vrucht en Borgerinck uit Deventer en Egberts uit Haarlem. In 1804 koopt pachter Hendrik Wissink de boerderij voor f 4900 van de eigenaren. In 1968 is de oorspronkelijke boerderij afgebroken en ca 150 mt naar achteren verplaatst. Eerder al, in 1852, was er een tweede erve Wissink aan de overkant van de weg gebouwd voor een uittredende zoon.
Van deze erven Wissink zijn enorm veel nazaten met deze boerderijnaam bekend; thans nog veel in Markelo, Diepenheim, Laren/Lochem, Holten en Rotterdam.
Echter er emigreerden ook 3 families naar de USA: familie Wissink-Landeweerd in 1847 vanuit Holten naar Wisconsin, familie Wissink-Driezes in 1856 naar Michigan en familie Wissink-Vreeman in 1893 vanuit Laren naar Iowa. Onderstaande nakomelingenlijst is echter bij lange na niet compleet.
Het oorspronkelijke (in 1968 afgebroken) oude Wissink in 1935 en 1947
Het in 1852 gebouwde Nieuw Wissink
In de Grotestraat stond tot 1965 Hotel de Zwaan; hier woonden toen 2 generaties Wissink. De bekendste is Gerrit Wissink die hotelier/cafehouder en schilder was en trouwde met een Italiaanse. Deze Wissink lijkt vooralsnog geen Markelose voorouders te hebben; zijn oudst bekende voorvader was een Albert Wissink die midden 18e eeuw in Deventer woonde.
De naam Wissink kwam in 1947 1751 keer voor in Nederland; in 2007 was dat aangegroeid tot 2290 personen. Voor meer info over bovengenoemde 3 erven zie elders op deze website:
De eindstand van de “Spaar voor je club” PLUS actie is bekend. Stichting Heemkunde Markelo heeft een bedrag van € 335 beschikbaar gesteld gekregen voor de aanschaf van een nieuwe computer. We willen namens het bestuur van de Stichting Heemkunde Markelo de PLUS Blankhorst Markelo bedanken voor deze sponsoractie. Uiteraard willen we ook iedereen bedanken die op ons heeft gestemd.
De naam (ten) Wolthuis komt vrij veel voor in Twente. Er zijn 2 oude erven Wolthuis bekend. Namelijk te Ypelo (gemeente Wierden) en te Zenderen bij Borne. (overigens komt er van ouds ook een familie Wolthuis voor in het noorden van het land).
Oudst gevonden voorvader van onderstaande Markelose familie is een Hendrik die in Kerspel Goor zou wonen. Daar is hij niet te vinden, mogelijk zal hij van elders zijn gekomen en liggen zijn verre roots op een van beide bovengenoemde erven.
Zoon Jacob huwde in 1764 te Goor met de Markelose Jenneken Krijgsman en stichtte het erve Fonsen (of Velthuis) aan Oude Rijssenseweg 1. De eerste paar generaties noemden zich ook Volthuis.
Erve Fondsen aan de oude Rijssenseweg; stamhuis van de Markelose familie Wolthuis
In 1947 kwam de naam Wolthuis in Nederland 1101 keer voor en in 2007 waren dit 1355 personen.
Voor meer informatie van de boerderij zie boerderij Herike nr 3.3.350.
De personen met de naam Zwiers hebben hun roots liggen en hun familienaam te danken aan het erve de Sweer in de Dijkerhoek. De naam wordt in de 2e helft der 18e eeuw wel een paar keer via de vrouwelijke lijn doorgegeven. Vanaf 1797 wonen er tot op heden vele generaties Zwiers op erve Bode.
De boerderij is in 1628 gesticht door buurman Lambert Broeckinck (Breukink) op grond welke toen van de marke was. In 1883 komt er een Teunis Roeterdink op het erve wiens nazaten het thans nog steeds bewonen.
De naam Zwiers komt overigens veel voor in Nederland: in 1947 1906 keer en in 2007 waren dat 2960 personen.
Er zijn een 4-tal verschillende takken Wibbelink gevonden in Markelo e.o.
TAK A Stamvader van deze tak is Peter Wigbolt die met zijn familie eind 17e eeuw te Diepenheim woont; een zoon Henricus vertrekt naar dorp Markelo en gaat zich Wibbelink noemen. Midden 18e eeuw woonden er drie generaties op de Denger in Stokkum. Nakomelingen vestigden zich o.a. ook in Deventer.
TAK B Hendrick ten Hove uit buurtschap Zuna gaat zich eind 18e eeuw vestigen op erve Wibbelink in de Look bij Holten; zijn nazaten noemen zich dan ook Wibbelink. Zes generaties Wibbelink woonden later op erve Nijland op de Langstraat bij Markelo (“Nieland in Groonland”). Uit tak B is ook transportbedrijf Wibbelink in Goor (3 generaties) ontsproten.
TAK C Begin 17e eeuw is er al een erve Wibbelink bekend in de buurtschap Look bij Holten met zijlijntjes naar Markelo. De boerderij werd vooreerst ook Wigbolding genoemd; mogelijk stamt Peter Wigbolt van tak A af van deze boerderij, maar er is te weinig bronnenmateriaal om dat te bewijzen.
TAK D Vanaf begin 17e eeuw is er eveneens een oud erf Wibbelink in Bathmen bekend. Vele personen met die naam wonen nog steeds aldaar, maar er is vanaf begin 19e eeuw ook een zijtak in Friesland. Tak D staat hier niet vermeld; er is geen relatie met Markelo.
In 1947 waren er 142 personen in Nederland met de naam Wibbelink en in 2007 waren dat er 194.
