Het Dienstgebouw heeft een nieuwe naam. De Stichting Heemkunde Markelo, medegebruiker van dit gebouw, heeft graag meegewerkt aan de totstandkoming van een passende naam. Daarbij heeft zij getracht een naam te bedenken gebaseerd op de geschiedenis van de plek waar nu het Dienstgebouw staat. Wat heeft zich vroeger op deze plek afgespeeld.
Historie
Eeuwen lang, in elk geval in de 17e en 18e eeuw stond op deze plek het boerderijtje Plasman. Plasman dat is nou niet bepaald een naam die aanknopingspunten biedt voor een nieuwe naam voor het Dienstgebouw.
Omstreeks 1800 is deze boerderij afgebroken en de grond kwam toen in bezit van de familie Stokkentreeft. Zij hadden hiernaast de enigste winkel in Markelo. Ze stond op de plaats van de Plusmarkt en had alles te koop. Begonnen als bakkerij waren er later levensmiddelen, textiel, landbouwgrondstoffen, drank enz. te koop. Ook kocht men landbouwproducten van de boeren op, zoals eieren, melk, varkens etc. Die landbouwproducten werden verwerkt en vervolgens “geëxporteerd” naar het westen. Bijvoorbeeld gerookt vlees. In die tijd was er nog geen diepvries dus vlees moest eerst gerookt worden voor het vervoerd kon worden. Dat roken van vlees gebeurde in een speciaal gebouwde rokerij die achter in hun tuin, ongeveer op de plek van het huidige dienstgebouw stond. Om nou het dienstgebouw “De Rokerij” te gaan noemen leek ook geen goed idee. Dus de historie van deze plek bood geen aanknopingspunten voor de naamgeving.
Ontmoetingspunt
Vervolgens hebben de medewerkers het gezocht in de doelstellingen van het gebouw zelf. In de eerste plaats is het een gebouw van en voor de Kerk. Kerk en Dienstgebouw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dus de naam moet in elk geval een verwijzing bevatten naar de Kerk of naar het Kerkelijk gebeuren. Bekend is dat onze Kerk is gewijd aan de Heilige Martinus (zie kader). Het leek ons logisch om het woord MARTINUS in de nieuwe naam te verwerken. Een ander facet dat eigenlijk ook in de naam tot uitdrukking moet komen is dat het Dienstgebouw een centraal ontmoetingspunt moet zijn of worden voor de hele gemeenschap. Wij denken dan aan het oude woord HOF. Het woord Hof betekende vroeger een centrale behuizing in dorp of buurt waar de de belangrijkste bewoner was gehuisvest, omringd door zijn medewerkers, familie e.d.
In Markelo had je b.v. de Oldenhof, in Herike de Stoevelhof en in Stokkum “De Hof to Stockum” dat stond aan de huidige Brinkweg, Hier moesten de Stokkumse boeren hun belastingen in natura afdragen, maar daar werden ook hun periodieke markevergaderingen gehouden. Tegenwoordig moeten we in het Dienstgebouw bij het Kerkelijk bureau de Kerkelijke belasting (tegenwoordig giften) afdragen. Bovendien wordt er in het Dienstgebouw heel wat af vergaderd. Dus met een beetje fantasie kan het Dienstgebouw worden vergeleken met een vroegere HOF. Dat gecombineerd met de Martinus Kerk kwam het voorstel boven water om het Dienstgebouw te dopen met de naam “MARTINUSHOF“.
Martinus of Maarten is rond 316 geboren in Savaria, het huidige Hongarije, als zoon van Romeinse ouders. Hij werd soldaat en vertrok naar Gallië. (Frankrijk en delen van Belgie, Zwisterland enz.) Volgens de legende ontmoette hij bij de stadspoort van Amiens een naakte bedelaar aan wie hij de helft van zijn mantel gaf. Maarten liet zich bekeren. In 371 werd Maarten door de bevolking van Tours gekozen tot bisschop waarna hij zich inzette voor de verdere verspreiding van het christendom. In 397 stierf Maarten aan koortsen en is begraven in de basiliek van Tours. Na zijn dood kwam de verering op gang en zijn veel kerken naar hem vernoemd (0.a Martinikerk in Groningen). |